Een jaar of 3 geleden echter kwam Paco, een Spaanse goede kennis, met 4 mannetjes zebravinkjes aan. Of ik ze wilde hebben, vroeg hij. Daar mannetje zich niet zonder vrouwelijk gezelschap kunnen voortplanten mochten ze in de volière komen wonen. Maar zebravinken hebben ook niet het eeuwige leven, zodat half vorig jaar er nog slechts eentje over was.
En die was zo eenzaam, dat hij vriendschap zocht bij de Japanse meeuwtjes. Hij begon ze te helpen met het bouwen van nestjes en de verzorging van hun kinderen. Omdat we het zielig voor hem vonden heb ik voor hem er een vrouwtje bijgekocht. Die twee hadden het reuze naar de zin tot na een paar weken het mannetje plotseling overleed.
Nu zat het pas aangekochte vrouwtje weer alleen. Dus moest er weer een mannetje bijkomen. En wat wil het toeval, er kwam spontaan een mannetje aangevlogen. Vermoedelijk was hij ontsnapt uit een andere volière. Na een paar dagen lukte het om hem te vangen en in de volière toe doen. Het koppel was dolgelukkig met elkaar. Echter na een paar weken lag plots het vrouwtje dood op de grond.
Nu was de vreemdeling die zichzelf gemeld had weer alleen. Het geluk was voor de zebravinkjes kennelijk niet weggelegd. Maar wat gebeurde er echter na een paar weken? Met hulp van de Japanse meeuwtjes bleek (stief?)pa zebravink vier baby´s te hebben grootgebracht, want op een stok zaten daar op een ochtend in een keer 4 van die kleine vinkjes.
En nu is de familie alweer gegroeid naar 14 leden. 2 koppels hadden zich inmiddels gevormd uit de 5 van de vorige generatie en vers kroost grootgebracht. Als dat zo doorgaat moeten we over een poosje weer de hele kolonie gaan vangen om de kanaries ook tevreden te houden. Hier wat foto´s van de familie zebra.... Met oranje snavels zijn de volwassen vogels.
Prachtig prachtig al deze mooie vogeltjes, ik heb er van genoten!
BeantwoordenVerwijderengroetjes.
Vogeltjes met een mooi verhaal :-)
BeantwoordenVerwijderen